تجهیزات سیستم اعلام حریق

تجهیزات سیستم اعلام حریق به اجزاي زیرتقسیم می شوند:

1-تجهیزات تشخیص حریق (آشکارسازها )

2-تجهیزات اعالم کنندة حریق ( فالشرها ، آژیرها و … )

3- کابلها

4-تابلــوی کنترل مرکزی که وظیفـه ارتباط بین آشکارسازها و وسایل اعلام حریق را به عهده دارد. در زیر به تشــریح اجزای مختلف سیســتم اعلام حریق می پردازیم :

تجهیزات سیستم اعلام حریق

1-تجهیزات تشخیص حریق ( آشکارسازها)

آشکارسازها وســایل الکترونیکی هستند که در شکل ها و طــرح های مختلف و معمولا به رنگ ســفید، توســط کارخانه های سازنده تولید می شوند و در محلهای مناسب ساختمان مانند آشــپزخانه ، موتورخانه ، اتاق بایگانی، راهروهــا ، اتاقهای منزل و اتاقهای کنفرانس به صورت سقفی یا دیواری روی پایه های مخصوص نصب می گردند. وظیفه آشکارسازها تشخیص حریق و اعلام آن به تابلوی کنترل مرکزی است. آشکارسازها غالبا با ولتاژ 15 تا 30 ولت تغذیه می شــوند. آشکارسازهایی نیز وجود دارند که از ولتاژ های 12 و 48 ولت DC یا220 AC ولت تغذیه می شوند.معمولا لامپ هشــداردهندهای(LED)روی آشکارسازها وجود دارد که درحالت عادی خاموش است یا توســط تابلوی کنترل مرکــزی در زمان های متناوب چشــمک می زند ولی بعد از تحریک آشکارســاز به طور ثابت روشن می شود و تا زمانی که اثر حریق از بین نرفته است روشن می ماند.

2-تجهیزات اعلام کننده حریق(تجهیزات سیستم اعلام حریق)

برای آگاه کردن ســاکنین ســاختمان از بــروز حریق از تجهیزات مخصوصی اســتفاده می شود که در زیر به آنها اشاره می شود :

• آژیر (SOUNDER) :

آژیرها وسایل خبری صوتی هستند که هنگام بروز حریق به صدا درمی آیند .

ســاختمان آنها معمولا الکترونیکی اســت.

صدای ‌آژیرها، باید از همه محل های ســاختمان شــنیده شــود.

نصب آنها به صورت دیواری اســت.

بهمراه بعضی از آژیرها یک چراغ فلاشر تعبیه میشود تا درصورت ســر و صدا بودن محیط، چراغ افراد را از بروز حریق آگاه سازد.

• زنگ (BELL) : علاوه برآژیر، در سیســتم های اعلام حریق از زنگ نیز اســتفاده می شــود
• چراغهای نشانگر : در فضاهائی که پارازیت صدا زیاد اســت، یا مکان هايی که ساکنین آنها صدای آژیرها را رسا نمی شنوند، لازم است چراغهای چشــمک زن ،که از دور قابل دید باشند، نصب شوند.

• شستیهای اعلام حریق (ManualCallPoint) ایــن شســتیها برای اعلام حریق دستی ساخته شده اند.

در حالت عادی کنتاکت شســتی باز اســت ودر حالت اعلام حریق، یک مقاومت ســری با شستی(که مقدار آن طبق اســتاندارد 470 اهم است) در مسیر به طور موازی بــا مقاومت انتهای خط قرار مــی گیرد و جریان افزایش مییابد و درنتیجه تابلــوی کنترل مرکزی اعلام حریق می کند.

روی شســتیها كلمه Fire نوشــته می شود و به رنگ قرمزاست.

3- کابلها(تجهیزات سیستم اعلام حریق)

در صورتیکه ازکابلهای اســتاندارد و مناسب استفاده نشــود یا سيم کشي دارای اشکال باشد، سیستم در موقع بــروز حریق به درســتی عمل نخواهد کــرد.

به طورکلی می توان کابل های مداراعلام حریق را به دو گروه تقســیم کرد:

(با توجه به خصوصیات هرگروه کابل مناســب با آن را به کار برد)

گــروه1: کابلهایی که بعد ازآشکارشــدن حریق ازآنها استفاده نمی شود.مانندکابل های آشکارسازها وشستیها.

گــروه 2 : کابل هایی که بعــد ازکشــف حریق ازآنها استفاده می شــود.(مانند کابل های منبع تغذیه وآژیرها و چراغها)

برای گروه اول می تــوان کابل 5/1میلیمتر مربــع با روپوش و عایــق پروتودور بــه کاربرد.

بایدازکابل مجهزبه غلاف محافظ مکانیکی اســتفاده کرد.(در مکان هايي که امکان ضربه یا ســاییدگی و جویده شدن توســط حیوانات وجــود دارد)

برای گروه دو نیز می توان از همــان کابل اســتفاده کرد.

مشــروط براین که درآنجا محافظ مکانیکی اضافی نظیر لوله های فولادی نیزوجود داشــته باشد.(داخل لوله پی وی سی در زیر، حداقل 12 میلی متر گچ به صورت توکار گذاشــته شــود)

4-تابلــوی کنترل مرکزی(تجهیزات سیستم اعلام حریق)

اصلی ترین و مهمترین قسمت سیستم اعلام حريق، تابلوي کنترل مرکزی اســت.

این سیستم که وظیفه ارتباط بین شستیها و آشکارسازها و وسایل اعلام حریق مانند آژیرها و چراغها را برعهده دارد.

در سیستم اعلام  حریق متعارف نحوه ارتباط آشکارساز ها با تابلوی کنترل مرکزی به این صورت است که در مواقع بروز حریق ، تحریک آشکارساز یا فشــار شســتی اعالم حریق اتصال کوتاهی را در مدار ایجــاد می کند، وجریان مدارافزایش می یابد(نه به حدی که اتصال کوتاه کامل تلقی شودو باعث اعلام  خطا گردد).

در نتيجه مركز كنترل اعلام حريق مي نمايد. تابلوی کنترل مرکزی از طریق مدار الکترونیکی بعد از تشخیص حریق، رله های مربوطه را وصل می کند و آژیرها و چراغهای اعلام دارای خطر را به کار می انــدازد.